In Weekend lezen we dat Willie Wartaal een erg moeilijke jeugd heeft gekend waarin zijn vader hem op jonge leeftijd verliet en zijn drugsverslaafde moeder hem verwaarloosde waardoor hij in een pleeggezin terechtkwam. Vanzelfsprekend laat dit trauma tot op de dag van vandaag diepe sporen na bij de artiest, toch wilde Willie erg graag vader worden. “In films zag een gezin er altijd heel gezellig uit en als ik mensen hoorde vertellen over wat zij deden met hun ouders, dacht ik: dat zou ik ook wel willen.”
De artiest vindt het erg belangrijk om zichzelf te zijn bij zijn kinderen en is erg streng voor zichzelf. Zo probeert hij altijd oprecht met hen te communiceren. “Dat is de vader die ik wil zijn”, legt hij uit. “Wat me wel stoort, is als dat ik soms ga roken op de patio, dat ik zeg: ‘Ik ga naar buiten.’ Waarom lieg ik eigenlijk? Zeg gewoon: ‘Ik ga roken.’ Maar dan vind ik dat toch moeilijk.’ Hij vervolgt: ‘Ik kwam net binnen, terug van het roken. Ik hoorde Daja vragen: ‘Waar is papa?’ Daarop zei Oto: ‘Papa is roken.’ Toen voelde ik het toch in mijn hart: waarom doe je dit, bro? En laatst waren ze in de auto en toen zei Oto uit het niets: ‘Ja maar Daja, jij gaat roken.’ Toen was Daja echt beledigd: ‘Nee, waarom zeg je dat! Ik ga nooit roken.’ Ik dacht: oké gelukkig, maar dat moeten we nog maar zien.’”
Ook kan Willie erg streng voor zichzelf zijn als er ’s morgens nog een wijnglas op tafel staat van de avond ervoor. “Als ik naar beneden kom en zie dat glas, dan denk ik: o, wat ben jij een slechte ouder. Dat voel ik dan echt”, klinkt het.
